پسرهای خانواده‌ی هاتفورد و دخترهای خانواده مالوی با هم قراری می‌گذارند. قرار این است که لباس‌های مبدل اعضای هر خانواده که در جشن هالووین قشنگ‌تر بود، آن خانواده برنده می‌شود. جایزه‌ی برنده این است که یک ماه تمام خانواده‌ی بازنده فرمانبردار آنها باشند و هرچه را که برنده‌ها می‌گویند گوش بدهند و انجام بدهند.
اما پسرها و دخترها تا شب هالووین دلشان طاقت نمی‌آورد و هر دو طرف نقشه می‌کشند که برنامه‌ی طرف دیگر را برای طراحی لباس بر هم بزنند ...

داستان با این جملات آغاز می‌شود:
"- صبر کن هالووین بیاد!
هالووین نقطه اوج جنگ بود. فقط مشکل این بود که کارولین و خواهرهایش نمی‌دانستند دقیقا در هالووین چه اتفاقی قرار است بیفتد. هر نقشه‌ای که آنها برای تلافی کردن کار پسرها می‌کشیدند، ممکن بود بدترش را پسرها تدارک ببینند.
برنامه هالووین و تلافی کردن، تمام فکر کارولین را به خود مشغول کرده بود. انگشتهایش هنوز از پوست کندن آن همه سیب درد می‌کرد. البته خانم هاتفورد فکر کرده بود که کارولین برای کمک به خانه آنها آمده است. اگر کارولین به خانم هاتفورد گفته بود که پسرهایش او را در انباری حبس کرده بودند، آن‌وقت مجبور بود توضیح دهد که اصلا چرا به انباری خانه آنها رفته است.
و اگر تعریف می‌کرد که می‌خواسته مچ والی هاتفورد را حین انجام کاری خجالت‌آور بگیرد تا همان طور که او آبروی کارولین را جلوی همکلاسیهایش بروده بود، او هم تلافی کند، آن وقت مجبور بود اتفاق قبلی، و بعد قبل‌تر را هم تعریف کند ..."